Bardzo, ale to bardzo lubię zabawę słowami. Moja Starsza (za dwa dni pierwszoklasistka) jest zafascynowana możliwościami słowotwórstwa. W cowieczornych kąpielach aż roi się od mydła powidła, baniek mydlaniek i kaczek pękaczek (cokolwiek miałoby to znaczyć :-)). Książka "Rymobranie" idealnie wprost wpasowała się w panujący nastrój. Starsza pokochała ją za humor i niezmiennie wspaniałe ilustracje Pana Maćka, a ja za to, że Starsza absolutnie nie ma możliwości zgadywania jakie słowo ma przeczytać. Często jest tak, że po rozszyfrowaniu pierwszej sylaby nie czyta dalej, a zgaduje jakie to słowo. W "Rymobraniu " takie strzały nie przechodzą. Tytuł drugiego wierszyka brzmi "Michomory". (pierwszy to "Bykini" co dla siedmiolatki jest zbyt trudne) Kiedy Starsza przeczytała "Muchomory" i usłyszała "źle", była niezmiernie zdziwiona. Prawidłowy tytuł wzbudził spazmy śmiechu i chęć dalszego czytania. Co więcej - czynnie uczestniczyła w czytaniu słów wskazanych przeze mnie w poszczególnych wierszykach licząc na słowną zabawę.
Bo jak tu się nie bawić? Wielobłąd, Rysiopis czy też Poszczekalnia budziły w mojej córce niesamowite emocje. Każdy tytuł był przyczynkiem do wymyślania kolejnych słownych wymyślanek. Poszczekalnia wytworzyła krótkołapa (to jamnik) i kościobletki (tabletki dla psa na złe samopoczucie). Pod wpływem Grubelka powstał Dziecianek (bocianek przynoszący dzieci).
Każdy wierszyk jest bardzo starannie dopracowany. Nie ma tu miejsca na niedoróbki, a rymy na prawdę budzą szacunek. Po za tym obrazki... hmmm ... po prostu miodzio. To, że książeczka została wydana w "Platynowej serii" jest gwarantem wysokiej jakości zarówno pod względem wizji jak i foni. Obrazki i dźwięki komponują się wspaniale.
Na zakończenie dodam, że szacunek mojej córci do książeczek wydawanych w Platynowej serii został wyraźnie podkreślony podczas kompletowania przez Nią książek na ulubioną półeczkę. Zbiory prezntują się tak:
A pozostałe? Te bardziej ukochane wylądowały na półce ogólnej, a reszta w biblioteczce u mamy...
Poproszę półki podwieszane do sufitu, ewentualnie przeszła mi przez myśl jakaś malutka dobudówka na ogrodzie...
Poproszę półki podwieszane do sufitu, ewentualnie przeszła mi przez myśl jakaś malutka dobudówka na ogrodzie...
Jestem troszkę za stara na tego typu książki, jednak na prezent dla młodszego kuzynostwa wydaje się jak znalazł ;) Co do półek to bardzo podoba mi się niekonwencjonalna forma tej zielonej. Słyszałam też o podwieszanych półkach do których tylko wystarczy mieć spadzisty sufit w pokoju. Pomysł jakże przydatny ;) Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńRYMOBRANIE u nas też ma "branie" bo lubimy bawić się słowami tak jak WY :-)A co do półek to właśnie jestem na etapie rozmyślania o półkach podsufitowych w tzw. 'salonie" :-)pozdr!
OdpowiedzUsuńKsiążeczki te nie są raczej dla mnie ze względu na mój wiek. O braku miejsca na ksiązki już nie wspomnę. Może pomysł z przybudówką nie jest wcale taki zły :D
OdpowiedzUsuńAgnieszka Frączek jest mistrzynią! Znamy wiele jej książek.
OdpowiedzUsuńRecenzja "Rymobrania" tak mnie zachęca, że chyba nie tyle wypożyczę, ile kupię tę pozycję ;-)
Dzięki.
Pozdrawiam :-)