Jillian Westfield wyszła za mąż

Książki mają w sobie magię.  Magię, która pozwala wczuć się w swój nastrój, a następnie albo ten nastrój zburzyć, albo jeszcze bardziej wzmocnić. Są też takie książki, które każą się zatrzymać i zastanowić. Książka "Jillian Westfield wyszła za mąż" to klasyczny przykład literatury kobiecej. Zresztą wydawca wcale tego nie ukrywa co widać po okładce. I dobrze. Bo właśnie kobiety z tej - pozornie banalnej opowieści - wyciągną najwięcej wniosków, docenią to co osiągnęły i przestaną oglądać się za siebie. 

Fabuły streszczać nie będę. Wystarczy w przeglądarkę wpisać tytuł i właściwie nie trzeba czytać książki. Nadmienię tylko, że główna bohaterka cofa się siedem lat - do zwrotnego punktu w swoim życiu, do miejsca w którym dokonała wyboru. Rozstała się ze swoim chłopakiem i podążyła za miłością do człowieka, który zdobył jej serce podczas kilku przypadkowych spotkań. Życie w swoim poprzednim życiu daje wiele możliwości zmiany tego, co już nastąpiło. Tylko czy aby na pewno należy to zmieniać? 

Książka jest prosta w odbiorze, przez co czytelnik bardzo szybko i sprawnie przemyka przez kolejne strony. W trakcie lektury były jednak momenty przy których zatrzymałam się. Kiedy przyjaciółka Jillian traci swoje nienarodzone dziecko, Jillian robi wszystko aby nie doszło do kolejnych poronień. Zna przyszłość i wie, że kolejne straty doprowadzą do tragedii. Taka możliwość ingerencji w przyszłość bardzo mi się podoba. Ale gdy czytałam opisy tęsknoty Jillian za swoją jeszcze nienarodzoną córeczką przyszło mi do głowy, że za nic w świecie nie zmieniłabym nic co mogłoby spowodować że moje dwa skarbki nie pojawiłyby się na świecie.
Najważniejsze jednak jest to, że bohaterka pokazuje jak ważne jest umiejętne wyciąganie wniosków. Z dużym uporem i świadomością efektów, delikatnie i pomału zmienia swoje życie. Jednocześnie porównuje wydarzenia z „obu żyć” (że tak to określę) i ciągle prześladuje ją pytanie „co z tego wyniknie?”

Mocno zaznaczam, że książka jest w swoim ogólnym zarysie bardzo pogodna. A ja uwielbiam książki z tzw. drugim dnem. I to jest właśnie taka pozycja. Pod przykrywką opowiastki o kobiecie, która ma jedyną szansę zmienić swoje dotychczasowe życie pojawia się historia o tym jak wiele trzeba stracić, aby docenić to co się dotychczas miało.
I jeszcze jedno. Książka ta jest wyraźnym dowodem na to, że nie można uszczęśliwiać innych swoim kosztem. To prowadzi tylko i wyłącznie do tego, że wszyscy dookoła są nieszczęśliwi.

Premiera książki 23 lutego wobec czego zapraszam do najbliższej Księgarni.